Kara Gül

“Kalbimin çıkmaz sokaklarında konuşma yasağı ilan edilmiştir…
Suskun gecelerde hasrete inat öpüşme hayallerinin cezası, intihardır…”

Gün geçemedi zamanda, üzerime ağardı,
Mavi gözyaşlarım duygularıma ağırdı…
Ruhumda yankılandı bir sessiz feryâd,
Küllerim ve dumanım karaydı…

Bitmeye niyeti yok, ne ömür ne acı,
Masaldaki peri öldü, kaldı toprakta tacı,
Seher geldikçe esti pencereden yâd,
Tütsü ve mum kadere ağlardı…

Göremezsin beni, toprak üstüme çöküyor…
Koparma mor’umuzu, bulut yağmura küsüyor…
Günahlarının emanetçisiydim, ihanet etti hayat,
Bir tutam gülücük yüzünde karardı…

Keşki unutabilseydi kalbin, bizi ve sonra beni…
Gece yalın bırakmazdı ruhuna ırak olan seni…
Sessizliğin yankılanmasın, gel kalbimde yat,
Acılar içinde siyahın susar, hıçkırıkları yalvarırdı…