Ruhu Loş’a

Published by Barış Parlan on

Benim için sanat ikiye ayrılırdı, birincisi o bilinmeyen ölüm anı, ikincisi ise hayatın uçurumlarıydı. Aşk ise bu ikisini aynı anda yaşamaktı. Anladım ki tutku denilen nefes alma hakkı, uçurumun dibindeki şuursuz saatlerde saklı. Barışın aklı sudaki dolunay gibi aktı, yansıma yolları çıkış sandı, kendini attı. Bir paylaşım kandırmacası, “ekmeği siktir et, ölümünü paylaş benimle” nidası, oysa bizimkisi jilet kardeşliği be ruhu loş, gerisi boş… Gecelerde uyku kullanmıyorum artık, hıçkırık yapıyor. En azından koğuş arkadaşlarım öyle söylüyor.

Evet, zor geliyor, zoruma gidiyor. Sende duvarına bunu yaz, sonra edebiyatı bırak kendi mezarını kaz. Lâkin senin mezar taşın benim batıya istikamet aracım… Ötesi değilsin öldükten sonra, olamayacaksın uğraşma, bari ölürken yorulma. O’ soğukta uyuyabilmek için başındaki bereyi ayaklarına geçirirdi, titremesi dinerdi, üşümek yalnızlığın şimdiki zaman haliydi. Ve hayal kuramamamın sebebi gelecek zaman eklerini bilmediğimdendi , -di’li geçmişler koğuşunda gözün ötesi yaş, sözün berisi öz’dü, bu gerçekler beni üzdü, neferi şafak ışığını süzdü. Psikolojimi şıklar arasında seçtirerek irdeleyen doktor, bari bu sınavı yazılı yapsaydın, meselâ en azından ruhum üzerine kompozisyon yazdırsaydın, kendi kelimelerimle soyardım kendimi, çıplaklığıma bakan doktor söyle şimdi notum kaç? Kaç aldım adaletinden?

Anne yırt şu takvimin yapraklarını…
Yıl 2 çift sıfır 8, bakışlarım eskiz,
An gün doğumu, oysa şafak 330.


Barış Parlan

I'm an earthling named Barış Parlan. Natural born curious and critical which evolved into a nerd digital storyteller. Ph.D. candidate of remix theory within digital humanities. Technology consultant, graphic designer, VJ (visual-jockey), artist. #science #futurism #cyberpunk #criticaltheory #anarchy

4 Comments

zemsiz · 2008-01-26 at 17:01

geçmişten geleceğe gerilen ipte yalın ayak kabus görmektir bazen düşmek, bazense inceldiği yerden kopan iple silinip gitmektir geçmişin izlerine

beste pınar · 2008-01-28 at 01:17

tek kelime binbir anlam…
kus üstüne tüm iilerini kötülerini ama
özledim…

salih.. · 2008-01-29 at 15:03

surrealizmin baskentinde dogduk ve buyuduk.. elbette anamiza asik olacaktik ilk..ve cok cok hassas olacaktik… kolay gelsin askerlik..:) ama adam olma yine de.. iyi bak kendine cok..

Siyah · 2008-02-03 at 03:56

Değerli Zemsiz, kopan ip uçurtmanın kuyruğu gibi dalgalanıyor ne zaman başımı yukarı kaldırsam uçurumdan aşşağı düşerken, öbür ucu boynuma dolanmış… Yinede düşmenin acısı uçma hissinin zevkine bürünmüş bedenimde, dudaklarım tebessüm…

Beste, pandonim güruhu kadar özet kelimeler, onların ifadeleri kadar anlamlı olamadılar hiçbir daim benim gözlerimde, bu yüzdendir bende hasretim…

Salih, adam olamamak ruhumuza işlemiş, iyiyim, rahat ol, sağ ol…

Leave a Reply to zemsiz Cancel reply

Avatar placeholder

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Ruhu Loş’a

Okuma süresi: 1 min
4