Ben…

Beethoven bilmem kaçıncı senfonisinin bileklerini kesmekte kemanın arte vuruşlarıyla, kopamıyor telleri kalbimin, yüksek gerilim hattı ve çarpıntısı, intihar eden yağmur damlaları son bakışlarını bana fırlatıveriyorlar, ben toprak… bir de aynalar vardı ki bunu kelimeler ile ifade edemeyeceğim… karanlık, hiçlik, ve getirdiği korku, götürdüğü özgüven mi demeliyim? sanki kimliğinden öte cinsiyeti Read more…