kısa

İntihar münhalleri ile başladım ben yazarlığa… Gerçekle yüzleş, yerden şemsiye yağar masum yağmur tanesinin üzerine… Acil durumda kırılan cam’bazın öyküsünü ıslıkla anlatmaya yetmez nefes, sigara kül’liyat… Dudaklarını aralamaz sandık’larım konuşmaya başlar, hançerim sırtımla sevişir. Her daim kanar damar…

Küçüğüm

“intihara teşvik, 7 yıl ağır hapis. ben yatıcam, e hadi sende öl artık.” herkesler korkuyor kendince… “içimdeki çocuğa yazdım” diyince, rahatlıyorlar nedense, oysa daha acı değil mi söylediklerim bu şekliyle? acı’tan ya da ağlayan… 7 Fark‘a yorum yazdım. Güzeldi… Bide, şey oldum… Neyse…

Eksik

Erkek severse bir başkasını, aldattı denir… Kadın yapsa aynısını, “aşk üç kişiliktir…” Hep zavallı kalır erkeğin sevgisi, Oysa küçük kız dediğin buna hasrettir. Ben halen iki kişilik yaşıyorum inan, Ve üzül, içinde senin adın eksiktir. Me pardonner, m’oublier au moins.