hasan ali topbaş

“ben ninemi yalnızlık sanmıştım bir keresinde. o yıllarda söylenceler eşkıya türküleriyle başlardı. ninemin sesinden keklik ötüşleriyle çınlayan kekik kokulu ormanlar geçmezdi hiç; dağlar geçerdi geçerse; kanlı, fermanlı ve dumanlı dağlar geçerdi. sonra, lor peyniri gibi ufalanan kuru bir öksürüğün ardından ansızın eşkıyalar basardı ortalığı; ya da ninemin bir çift zeytin Read more…